Kompletnie nie miałam pomysłu na dzisiejszy makijaż. Brakowało mi weny, ale nie brakowało chęci, więc naciapałam to co naciapałam. Chyba największą robotę robią usta i koszula dorwana na aliexpress. Jeszcze nie miałam jej na sobie, a zamówiłam dobry rok temu. Na zdjęciach wygląda zajebiście, ale czy zdecydowałabym się ją założyć do ludzi? Sama nie wiem. Na pewno materiał nie jest najwygodniejszy, podejrzewam, że po pół godzinie noszenia miałabym mokre pachy. Aleee kupiłam ją za jakieś 2 dychy, więc nawet gdybym miała w niej tylko "pozować" to się opłacało. :D 

Dzisiaj pierwszy raz piłowałam przedłużane paznokcie na kwadrat. Bułka z masłem, choć wiem, że nie są jeszcze idealne i długa droga przede mną. Na razie guzdram się z tym wszystkim, a ściąganie akrylożelu przyprawia mnie o dreszcze nienawiści. Piłowanie to dla mnie najgorsza część robienia paznokci, zawsze chcę zrobić to w miarę szybko i uszkadzam nieco płytkę przez to 😑 Zamówiłam sobie słynną frezarkę z aliexpress za 30zł, może to mi ułatwi pracę...zobaczymy.
Zamówiłam też pyłek, który okazał się totalnym gównem i nie daje żadnego efektu, więc moje wyobrażenie o paznokciach musiałam nieco dzisiaj zmienić. Wyszło jak wyszło, ale nie ma tragedii.

Do przedłużenia użyłam Flexy Gelu, czarny kolor to Audrey od Elisium, pyłek na środkowym to Bling Bling, złoty lakier to Rosalind z Aliexpress, cyrkonie również.
Niestety czarny lakier jest dość trudny we współpracy. Jeśli nałożymy go troszkę za dużo kiepsko się poziomuje i robi kupe na paznokciach (czyt. nierówności).
Jeśli macie jakieś wskazówki, które pomagają szybciej i lepiej piłować pazury, to dajcie znać!
_________________________________________________________
A teraz wrzucę kilka zdjęć, bo nie mam nawyku wrzucania co chwila czegoś na fejsa bądź insta, a bloga uważam za idealne miejsce do dzielenia się fotkami. Wchodzi i patrzy kto chce, nikomu z przymusu się nie wyświetla xD
To by było na tyle moich narcystycznych zdjęć 😆🙈

Miało wyjść bardziej zgniło zielono, wyszły w sumie jakieś szarości. Zdecydowanie bardziej odpowiednie do jesiennej aury i pogody. I tak zostaliśmy wystarczająco bardzo rozpieszczeni 20 stopniowym ciepłem w środku października. Osobiście jestem fanką ciepła, więc mi były takie pogody na rękę. Modlę się, aby zima nie była sroga 🙄

Nie wiem czy to kwestia światła, podkładu, pudru, podkładu który nie współpracuje z pudrem czy wszystkiego naraz, ale moja gęba wychodziła dzisiaj na zdjęciach tragicznie. W sumie na żywo też wygląda jakoś tak żółto, fuj. Czas poszukać odpowiedniego odcienia do papy. 

Zdjęcie dla przyciągnięcia uwagi 😆
Wraz z marką Perhaeps organizujemy dla Was konkurs. Do wygrania jeden z modeli rzęs do wybrania z: Perhaeps
Wystarczy odpowiedzieć na pytanie: Który model rzęs Perhaeps wybrałabyś do jesiennego makijażu?
Osobę wygrywającą wybieram ja, na podstawie najciekawszego komentarza 😊
Konkurs trwa od dziś do 10 października włącznie. 
Post niżej można zobaczyć jak jeden z modeli prezentuje się na moim oku.
Bądźcie kreatywne! Buziaki 😘

PS. Niebawem przewiduję konkurs organizowany przeze mnie. Im więcej będzie zainteresowanych tym lepiej! Wtedy pewnie będą zacniejsze nagrody! Bądźcie czujni! 

Chyba w pełni zainspirowałam się kolorem mojego sweterka 😂 jest obłędny! a na dodatek cieplusi, milusi i mogłabym nie przestawać go nosić. Tak więc powstał oto ten makijaż! 

Jeśli zapytalibyście się mnie jeszcze jakiś czas temu czy lubię malować paznokcie, albo czy kiedykolwiek zrobię sobie sztuczne moja odpowiedź brzmiałaby NIE. Pierwszy raz w życiu przedłużone paznokcie miałam na swoje 23 urodziny. Zrobiła mi je moja przyjaciółka (pozdrawiam) . Były piękne, ale nosiłam je nieco ponad tydzień, bo wydawały mi się mega niewygodne. Pisanie smsów czy korzystanie z komputera było dla mnie katorgą. Wciskałam kilka klawiszy na raz przez co wychodziło mi coś w stylu "mkdkokbfjskml". A jak podcierałam sobie dupę, to bałam się, że mi odpadną.
Swoje miałam zawsze przycięte krótko, a ostatni raz malowałam je zwykłym lakierem w '49.
Nagle pewnego dnia w pracy wpadłam na pomysł kupienia sobie zestawu do paznokci. Tak z dupy po tym, jak gdzieś mignął mi jakiś filmik na YT.
Padło na zestaw od Elisium, ponieważ mają tam gotowe formy do przedłużania, ciapasz formę żelo-akrylem i myk pod lampę. Paznokieć gotowy. Gdybym miała pieprzyć się ze standardową formą i poziomowaniem żelu, to chyba bym się posrała z braku cierpliwości. Poza tym na pewno wyszły by mi jakieś krzywulce.
Na cały zestaw liczący sobie lampę, liquid, top, baze, 3 lakiery, pyłek, żel do przedłużania, formy, waciki bezpyłowe, cleaner, cążki, pędzelek oraz pilniki wydałam 4 paki. Dość ryzykowne jak na fakt, że nigdy nie lubiłam malować paznokci, a co dopiero mieć długie. Niestety czasem mam takie kaprysy. Choć może nie do końca to kaprys. Nie chcę do końca życia pracować na kogoś, być może kiedyś chciałabym zacząć pracować na siebie. A jedyną umiejętność jaką posiadam, to umiejętności manualne. Jeśli w czymś jestem dobra, to właśnie w tym, a z samych makijaży bym nie wyżyła, więc być może to odpowiedni czas na to, by zacząć się uczyć czegoś nowego. Mam świadomość tego, że kosmetyczki/stylistki/wizażystki rosną jak grzyby po deszczu. Jednak jest jeszcze jedna bardzo ważna rzecz. Robić to dobrze. A większość tego co się teraz otwiera to jakieś gówno.
Moje pierwsze paznokcie miały być względnie krótkie, ale poniosło mnie jak zwykle i okazało się, że takie są nawet bardziej wygodne. Użyłam tutaj właśnie wcześniej wspomnianych form Quick Shape, które są błogosławieństwem dla takich laików jak ja. Robią doskonałą krzywą C! Do tego czarny lakier Audrey oraz pyłek Bling Bling. Na każdym kolorze daje inny efekt, więc to taki pyłek niespodzianka. I jakieś tam ozdoby z aliexpress.
A...moim modelem paznokciowym był kot mojej Moniki (pozdrawiam), która towarzyszyła mi przy robieniu tej stylizacji, ponieważ ona się zna i też robi.
Obawiałam się piłowania, dla mnie to było wyzwanie, które nie do końca mi wyszło, ale uważam, że jak na pierwszy raz to i tak jest mistrzostwo jak dla mnie. Tak na marginesie piłowanie paznokci jest dla mnie trochę ohydne i to najgorsza część tej roboty.
Paznokcie wytrzymały mi 3 tygodnie bez żadnego uszczerbku. W różnych warunkach. Od mycia garów poprzez obieranie orzechów aż po fakt, że zajebałam nimi w coś miliony razy. Ból był, ale paznokcia nie straciłam!
Tak się prezentowały dziś po tych 3 tygodniach. Kiedy je skracałam, stwierdziłam, że są zdecydowanie za grube, przez co piłowałam je dobre 2,5 godziny, ponieważ ten FlexyGel nie rozpuszcza się w acetonie. A ja nie mam też wprawy. Zniszczeń ogromnych nie było, ale płytka miejscami zdecydowanie była słabsza i gdzieniegdzie uszkodzona. Być może to fakt, że nie umiem jeszcze tak manewrować pilnikiem, być może to skutek FlexyGelu. Nie wiem, ale powiem jak sprawdzę po kolejnym ściąganiu stylizacji.

Zdecydowałam się na Baby Boomer. Lubię bezpieczne i klasyczne kolory. Wyszły trochę takie ślubniaczki z cyrkoniami na palcu serdecznym i dużym. Do tego pyłek również na palcu serdecznym, niestety na zdjęciu nie udało mi się uchwycić tego jaki jest piękny! Długość minimalnie krótsza od poprzednich, ale grubość o 3/4 mniejsza. Przez co wyszedł mi doskonały tunel. Zobaczymy więc jak tym razem będzie z ich wytrzymałością 😉 Niestety cyrkonie odpadły mi tuż po zrobieniu zdjęcia, więc zalałam je żelem i myślę, że potrzymają się nieco dłużej xD

Na pewno jeszcze długa droga przede mną, więc jeśli macie dla mnie jakieś rady, wskazówki, to chętnie skorzystam!
Jak na początek jestem z siebie bardzo dumna, bo to dopiero moja druga stylizacja, a pierwsza zdobyła już kilka pozytywnych opinii od całkiem obcych ludzi! 😊 trzymajcie kciuki, żebym zdobyła więcej wprawy i umiejętności.

Tymczasem życzę dobrego dnia! 😘

Farbuje się odkąd skończyłam 15/16 lat. Wiem, że młodo zaczęłam, ale matula mi pozwalała, więc wiadomo, że to wykorzystywałam. Moje włosy od tego czasu miały już wszystkie możliwe odcienie, od czerni, przez brązy, blondy aż do różu, czerwieni i rudości. Dziwie się, że jeszcze nie jestem łysa, ale moje włosy chyba są nie do zniszczenia. I naprawdę są zdrowe i lśniące, pomimo tego co im fundowałam przez tyle lat, a niestety nie mam czasu na jakąś szczególną pielęgnację. Czasem aż mi smutno, że tak mało o nie dbam.

(Gdybyście pytali - to oczywiście też miał być zamierzony efekt)

I powiem tak, nigdy, przenigdy nie wyszłam jeszcze od fryzjera zadowolona. Ani razu. Zazwyczaj kiedy farbowałam się sama, osiągałam mniej więcej takie rezultaty, jakich oczekiwałam, ale nigdy u fryzjera.
Najbardziej byłam zadowolona z efektów, kiedy miałam mega jasny blond na głowie, ale podkusiło mnie zrobić sobie sombre. No i nosiłam takie włosy jakoś ponad rok. Jak to w przypadku kobiet bywa, znudziły mi się i chciałam znowu powrócić do blondu. Rzecz polegała tylko na tym, aby rozjaśnić mi ciemną górę i zrównać z blondem u dołu.
Tak mniej więcej wyglądały moje włosy przed środową koloryzacją. Wydawało się, że nie trzeba tu wielkiej filozofii, ale co ja tam wiem, nie chciałam bawić się sama w rozjaśnianie i postanowiłam skorzystać z usług kogoś, kto się na tym zna. Umówiłam się u tego kogoś z polecenia, bo podobno czeka się miesiącami na koloryzacje do tego kogoś. Byłam podjarana, przeżywałam to i chwaliłam się na każdym możliwym kroku. Byłam też pełna obaw, że znowu mi coś spierdolą. Nawet w ostatniej chwili chciałam zrezygnować. NO I CO? NO I ZJEBALI. Kolejny raz zrażam się do korzystania z usług fryzjera i poważnie, to moja ostatnia koloryzacja u "profesjonalisty".
Niestety blond mam tylko końcówki (one mi się podobają, są chłodne i popielate), ale miałam je jasne również przed koloryzacją...mam wręcz wrażenie, że są nieco ciemniejsze niż te z którymi przyszłam. A poza tym jestem RUDA. Kurwa mać ruda...Taka chujnia to mi mogła wyjść podczas koloryzacji w domu, ale po wizycie u fryzjera oczekiwałam po prostu blondu. Jasnego, chłodnego blondu. I wiecie ile za to zapłaciłam? 260zł. No cóż, za głupotę trzeba płacić.
Pewnie myślicie sobie, że teraz lamentuje, a jak był na to czas, to mordy nie otworzyłam. Że nie zwróciłam uwagi na to będąc jeszcze u fryzjera, że zapłaciłam, że nie złożyłam skarg i zażaleń. Oczywiście czary mary, fryzjer mówi, że to tak ma być, że przy następnej wizycie już osiągniemy ten chłodny blond, że tu na razie odrosty zostawił, że ciężko było zejść z tego brązu itepe itede. W sumie dałam się przekonać, bo wtedy, gdy tak na nie patrzyłam nawet zaczęły mi się podobać. A wiecie jak to jest, trochę głupio jest powiedzieć, że coś nam nie pasuje, trochę wstyd się wykłócać czy olaboga nie zapłacić. Teraz twierdzę, że to błąd, że powinno się mówić, póki jest na to czas i kłócić się, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Wróciłam do domu, przespałam się z tym, obejrzałam te włosy w każdym możliwym świetle i stwierdziłam, że wygląda to źle, że ten rudy za bardzo rzuca się w oczy i od razu zamówiłam farbę (L'Oreal Majirej). Mam nadzieję, że pokryje mi to coś, co w tej chwili mam.
Najlepsze jest to, że nawet umówiłam się na następną wizytę, dopiero w październiku, bo włosy muszą odpocząć...bo dałam się omamić i nie odezwałam się ani słowem. Eh, sama chyba próbowałam oszukać siebie, że to co mam naprawdę mi się podoba, serio próbowałam się tym cieszyć, ale nie umiem się dłużej okłamywać - wygląda to źle. Jakby zrobił mi to ktoś, kto się dopiero uczy, a nie ma już doświadczenie i pracuje w salonie. Jestem rozczarowana, zła i chce mi się wyć, że wyrzuciłam siano w błoto, że muszę wywalać kolejne hajsy na naprawianie tego sama w domu, bo już nie pójdę nigdzie do żadnego fryzjera! Co najwyżej może dam podciąć sobie kiedyś końcówki.
Ludzie mi prawili komplementy, że ładnie mi w tym kolorze. Podejrzewam, że mówili to z grzeczności, a nie dlatego, że rzeczywiście tak mi ładnie. Prawda jest z goła inna i tutaj liczę na Wasze szczere opinie! Nie oszczędzajcie mnie xD 
To jest blond, który osiągnęłam dzięki własnym kombinacjom. I będę dążyć do osiągnięcia właśnie takiego odcienia. I takiej długości również, bo brakuje mi moich włosów do pasa ;)

DDOB to skrót od Daily Dose of Beauty. Platforma, która łączy i zrzesza blogerów. Brakowało mi czegoś takiego, bo lubię, kiedy moje ulubione blogi, te które czytam najczęściej oraz te, które chciałabym poznać były w jednym miejscu. Dawno dawno temu była taka strona, ale niewspierana przepadła i umarła, od tego poza zblogowanymi nie odkryłam nic, co byłoby zbliżone. A od jakiegoś czasu korzystam z obu stron.

Plusem apki jest to, że prób zbioru profili blogerów, są też oczywiście najświeższe wpisy, oraz artykuły. Jedne ciekawsze, drugie mniej, jedne wnoszące coś w życie, drugie totalnie nic, ale to chyba dość powszechna cecha internetów. Są też quizy, w których rzadko i spontanicznie biorę udział. Oraz wiele innych zakładek, w których każdy znajdzie coś dla siebie.

Ogromnym plusem tegoż portalu jest fakt, że można brać udział w różnych kampaniach. Można zostać w ten sposób rasowym infuencerem i zarabiać hajsy. Kiedyś tam. Ponieważ prowadzenie bloga to częściowo pasja, częściowo na pewno chęć zarabiania. Taka prawda, światem rządzi pieniądz i nie mówmy, że nie. A przecież miło jest łączyć pasje z pracą, bądź robić coś, co się kocha, bo podobno wtedy nie przepracujemy ani dnia więcej.
Albo tworzyć coś z różnymi firmami. Ja jeszcze nie zdążyłam załapać się na takie cudo, bo jestem świeżakiem i dopiero robię małe kroczki na portalu. Jednak jeśli już się na coś załapie, to dam znać czy warto!
Profil wygląda tak. Standardowo wszędzie jestem wdową, więc i tutaj nikt nie podpierdolił mi nicku - na szczęście. Można prowadzić statystyki, inni ludzie mogą nas obserwować, lajkować, komentować i robić praktycznie wszystko to co robimy na blogu. Można się wpisami bezpośrednio dzielić na innych portalach społecznościowych.
Dodawanie tam wpisów i odnośników jest proste i bezbolesne. Odnośniki działają sprawnie i przekierowują nas na blogi innych. Tak jak wspomniałam, dla mnie to duży plus w odkrywaniu nowego narybku i czytania nowych rzeczy. Fajnie by było, gdyby coraz więcej blogerek/blogerów (nie będę nikogo dyskryminować) się o tym dowiedziało i zakładało tam konta.

Pewnie istotną, a może jedną z najważniejszych argumentów będzie fakt, iż na portalu można zbierać monety, które później zmienia się na nagrody.
Za każdą jakąś aktywność po pewnej liczbie tejże aktywności dostaje się monety. Nagrody nie są byle jakie, bo można wygrać nawet Ajfona Iks czy też bony do Sephory, HM czy Empika. Ten ostatni osobiście kusi mnie najbardziej. Na pewno plusem jest to, że takie nagrody zawsze mobilizują, zachęcają do zwiększonego zaangażowania w pisaniu, publikowaniu i ogólnego życia na portalu. Minusem pewnie jest to, że niektórym chęć zdobycia monet założy klapki na oczy i przez to jest ryzyko powstawania jakiegoś ścierwa. Mam nadzieję jednak, że administratorzy nie będą popierać takich działań.
Ja o tej stronie dowiedziałam się z innego bloga i cieszę się, że założyłam tam konto. Was również do tego szczerze zachęcam. Wystarczy kliknąć w tutaj.


A tymczasem wykorzystam okazję wrzucenia szybkiego makijażu i ostatniego zdjęcia w tej wersji kolorystycznej na moich włosach. Kto się domyśli na jaki kolor będę się farbować? Dajcie znać w komentarzach :)


Dobrej nocy, buziaki!

No dobra, dzisiaj mam ochotę po prostu pogadać. A w zasadzie popisać, bo to zdecydowanie będzie dla mnie dzisiaj lepsza odskoczna Jestem trochę staroświecka i bardzo lubię czasem pisać wszelkie liściki, wiadomości, najchętniej te miłosne ;) Także tego pisania zawsze gdzieś mi tam brakuje i muszę tym razem uzupełnić swój deficyt.
Zdaje sobie sprawę, że trochę zaniedbuje bloga i już nie udzielam się tak jak kiedyś i nieregularność do niczego mnie nie doprowadzi, ale albo rzeczywiście brak mi czasu, albo nie jestem zbyt zorganizowana. Tym bardziej z tego powodu nachodzi mi ochota napisać tutaj tak coś od serca. I wiem też, że prowadzenie bloga to powinna być przyjemność, a nie obowiązek, na dodatek przykry. Z drugiej strony, gdyby miało to mi przynosić finansowe korzyści, to pewnie i organizacja byłaby moją lepszą stroną xD Teraz robię to z czystej przyjemności.

Standardowo jako prezent od siebie dla siebie zafundowałam sobie nowy tatuaż. Długo obmyślałam co by tu jeszcze za zwierzątko wcisnąć na moją już prawie w pełni wypełnioną rękę i stwierdziłam, że żadne zwierze mi się tam nie zmieści. To znaczy zmieści, np. delfin. Z tym, że głupio by to wyglądało na tle rysia, wilka, jelenia i sowy. Myślałam, może dzik? No ale dzik? Jakoś tak dziwne. Jeż też odpada, chociaż gabarytami by pasował. Długo chciałam mieć ćmę, ale ostatecznie nie uważam, by ona też dobrze tam wyglądała i tak trochę na siłę. Postawiłam więc na chabazie. Takie tam piwonie, niby nic, a bardzo mi się podobają. Chętniej teraz podnoszę ręce od góry, częściej też muszę golić pachy xD

Resztę wypełnię również jakimiś listkami, kwiatkami i rękaw będę miała gotowy. Termin już ustalony, 10.10  - jestem gotowa na ten dzień!

Od równych dwóch miesięcy zaczęłam wykonywać regularne treningi. To cardio, to siłowe, to cardio na przemian z siłowymi i wyjątkowo wkręciłam się w to tak, że mimo niechcenia mi się nie opuszczam żadnego treningu. A robię 6 razy w tygodniu po pół godziny. Na siłowni godzina. Czekam, aż zrobi mi się boskie ciało, bo na razie to takie bardziej Rubensowskie te kształty. Idzie mi to jakoś powoli i opornie. To już nie te lata, kiedy w pół roku zrzucałam 15 kg bez większego wysiłku. Teraz muszę dać z siebie więcej. Dzisiaj jestem po kontrolnych zdjęciach i pomiarach. Jestem zawiedziona tym, że moje uda praktycznie nie drgnęły. Brzuch miazga, schodzi w zawrotnym tempie, ale te jebane parówy to jakiś dramat :/ Że też muszę być gruszką. Ale okej, muszę się liczyć z tym, że na efekty trzeba czekać cierpliwie, że nie zrobię sobie ciała sportsmenki w miesiąc. Chęci są, strój na siłownie jest, ilość zdjęć na istastory z treningów poprawna, nawet mam skakanke i gumy do ćwiczeń! Tak się zaangażowałam, a co. Teraz tylko trzeba się uzbroić w cierpliwość i wytrwałość. No i picie dużej ilości wody! Sikam po tym jak opętana, ale mam nieziemski cellulit i czas się go pozbyć. A bez wody ani rusz.
To był mój jedyny trening w lesie. Pierwszy i ostatni. Jestem zbyt atrakcyjna dla tych suk komarzyc, zdecydowanie wytwarzam zbyt dużo dwutlenku węgla i jebane mają mnie za smakowity kąsek. NOPE NOPE NOPE. Nie dam się.

Przeczytałam w tym roku już jakieś 17 książek, myślę, że to całkiem dobry wynik jak na fakt, że jestem poza domem 12 godzin i brak mi odpowiedniej organizacji. Przerzuciłam się trochę na papier i uważam, że najlepsza półka na książki to podłoga. Moja kolekcja powiększa się w zatrważającym tempie i obawiam się, że mi tej podłogi zabraknie. Chyba największe wrażenie wywarła na mnie książka o tytule Kredziarz. Był to debiut aktorki i spodziewałam się klapy, ale pieprzona ma talent, a książka była bardzo zaskakująca. Poza tym fabuła niepowtarzalna. Naprawdę polecam po nią sięgnąć.
W tej chwili czytam Nie ufaj nikomu, na razie ciekawa. Choć naszła mnie taka myśl, że w większości nowych książek o charakterze psychologicznym kręci się wokół jednego schematu - kobiety, która w jakiś sposób jest uzależniona od mężczyzny + przemoc psychiczna lub fizyczna, drobne intrygi i mamy gotowy przepis na bestseller. Chciałabym zostać czymś zaskoczona, niż powielanym wątkiem "udanego małżeństwa" za którym kryją się jakieś brudy i o tym caaaałe opowiadanie.

To chyba tyle na dziś. Jest 22, kiedy to piszę. Oczy mi się zamykają i chyba pora spać. Chętnie jednak coś jeszcze napiszę za jakiś czas.
Dajcie znać, czy macie jakieś ulubione ćwiczenia, które dają super efekty? Chodzi mi szczególnie o nogi, bo chce mi się płakać!
I chętnie dowiem się jakie książki czytacie w tej chwili, albo co macie na liście!

A tymczasem buziaki!